ܓ✿

امام علی (ع) فرمودند:


بعد بر تو باد ملازمت تقوى از خدا

در ايستادن و نشستن و نهان و آشكارت

و چون ميان مردم قضاوت كنى فروتن باش و خوشرفتار

و با چهره باز ، و در هنگام قضاوت همه را به يك چشم نگاه كن...


ܓ✿


مشارکت دوست 1


زودقضاوت نكنید. زود به انتهای قضیه نرسید و یكه به قاضی نروید یا در میان صحبت‌ها مدام دنبال

درست و غلط نگردید. قبل از نتیجه گیری كردن در مورد حرف‌های دیگران كمی فكر كنید ؛‌

خصوصا اگر می‌دانید این صحبت فقط از یك احساس زود گذر نشات می‌گیرد

ܓ✿

مشارکت دوست 2


ما هر زمان از خودمان غافل می شویم ، به بررسی شخصیت دیگران می پردازیم

و آن ها را مورد ارزیابی قرار می دهیم و این امر باعث می شود که از خودمان و واقعیت

درون مان دور گشته و به قضاوت نمودن و گرفتن ترازنامه برای دیگران روی آوریم.


برای اینکه دیگران را مورد قضاوت قرار ندهم باید سعی کنم که بر روی هدفم ،

عجزم و نیروی برترم تمرکز داشته باشم

اگر دوست دارم که کسی در مورد من قضاوت نکند باید از خودم شروع کنم

و خودم در مورد دیگران قضاوت نکنم ، زیرا به همان اندازه که بدهم

به همان اندازه نیز پس خواهم گرفت .


باید سعی کنم که دیگران را بدون قضاوت کردن در موردشان بپذیرم

زیرا هر فردی با دیگری متفاوت است و همواره نکات مثبت دیگران را ببینم .


من باید سعی کنم که به جای پرداختن به دیگران از خودم ترازنامه بگیرم

تا بتوانم خودم را بهتر بشناسم و با درک بهتری از خود راه بهبودی را ادامه دهم .


پرداختن به شخصیت دیگران کاری بیهوده است و باعث می شود که من فقط احساسات بد

را در خود پرورش دهم ، احساساتی که واقعیت ندارند و زائیده ذهن بیمار من هستند .



از همین حالا و فقط برای امروز در مورد کسی قضاوت نمی کنم و قضاوت را به خداوند می سپارم

زیرا که او دانش بیکران است و تنها اوست که از ضمیر همه گان آگاه است .

ܓ✿

مشارکت دوست 3

بیایید از همین حالا در مورد قضاوت کردن بیندیشیم… یه کار خیلی سخت ودر عین حال شدنی…

وقتی یاد بگیریم که دیگران رو قضاوت نکنیم چند قدم دیگه به خدای درونمون نزریکتر میشیم …

در حقیقت تنها کسی که حق قضاوت کردن داره خداست نه ما… امشب وقتی به رختخواب رفتید

از سکوت وتنهایی لذت بخشش استفاده کنید و به این فکر کنید که ازامروز صبح تا شب چند نفر

را قضاوت کردید؟و از این قضاوت کردن ها چی نصیبتون شد؟

کدوم یکی از ما واقعا” در مقامی هستیم که آگاهانه قضاوت کنیم و در قضاوتمون اشتباه نکنیم؟

حداقل اگه نمیتونید اصلا” قضاوت نکنید سعی کنید کمتر قضاوت کنید…

ܓ✿


                


مشارکت دوست 4

ترک عادت قضاوت پیشگی در مورد دیگران در واقع ترک عادت قضاوت پیشگی

پیرامون خویشتن است .

نیاز به طبقه بندی دیگران و داوری پیرامون رفتار آنان و زیر ذربین گذاشتن

آنها در واقع شخصیت شما را

توصیف می کند و می شناساند - نه شخصیت آنها را.

هنگامی که از این کار دست بکشید خود را به واسطه آن جنیه هایی از شخصیت خویشتن

که در دیگران

می بینید می بخشید .

هر چه با رفتار دیگران آسوده تر باشید، حتی اگر رفتار آنها را تایید نمی کنید

با خود آسوده تر خواهید بود .

هر چه بیشتر به رفتار دیگران واکنشهای تند نشان دهید، بیشتر باید

برای عفو خویشتن کوشش کنید.

دکتر وین دایر

ܓ✿

مشارکت دوست 5

یاد بگیریم قبل از هر گونه انتقاد و افاضه نظری ، صرف نظر از صحت و نادرستی آن،

به این مهم توجه کنیم که خود شخص ما در آن لحظه چه ذهنیتی داریم و ا

ز چه زاویه ای در حال نگریستن

بدان هستیم .


زن و مرد جوانی به محله جدیدی اسبا ب کشی کردند.

روز بعد ضمن صرف صبحانه، زن متوجه شد که همسایه اش درحال آویزان کردن

رخت های شسته است و گفت:

“لباسها چندان تمیز نیست. انگار نمیداند چطور لباس بشوید. احتمالآ باید پودر لباس شویی بهتری بخرد”.

همسرش نگاهی کرد اما چیزی نگفت.

هربار که زن همسایه لباس های شسته اش را برای خشک شدن آویزان می کرد

زن جوان همان حرف را تکرار می کرد تا این که حدود یک ماه بعد، روزی از دیدن لباس های تمیز

روی بند رخت تعجب کرد و به همسرش گفت:

“یاد گرفته چطور لباس بشوید. مانده ام که چه کسی درست لباس شستن را یادش داده!”

مرد پاسخ داد: «من امروز صبح زود بیدار شدم و پنجره هایمان را تمیز کردم!

دقت کرده اید بسیاری از ما نیز همچون زن این داستان، انتقادی را بر دیگران روا می داریم که چندان

صحیح نیست. آمیزه ای از اشتباهات و تصورات غلط ذهنی ما همراه با قضاوت زود هنگام،

منجر به چنین برداشتی های اشتباهی می شوند که گاها نه تنها خود را ما درگیر می سازد بلکه

دیگران بی اطلاع از همه جا را هم در ورطه ای از اوهام و اندیشه های خامی فرو می بریم که پیامدهای

متعاقب آن گریز تاپذیر است.

به طور حتم می توان اذعان نمود که هر یک از ما به نوعی با لطمات اجتناب ناپذیر روحی و روانی و

حتی گاهی خانمان برانداز این رفتار نابخردانه و ناعادلانه، مواجه شده ایم. چه بسا، بسیار دیده و

شنیده ایم که خانمی تا پای میز محکمه رفته و حتی سند ختم زندگی مشترک خود را امضاء نموده

فقط به خاطراین تصور غلط که علت دیر آمدن همسر او، چیزی نیست جز خیانت،

اما بعد از مدتی متوجه شده است که شکست مالی ، علت اصلی این تاخیر ها بوده است.

ܓ✿

مشارکت دوست 6

زمانی که اعمال و رفتار دیگران را مشاهده می کنیم، با اندکی صبر و تامل،

سعی کنیم آنچه را که

خود علی ظاهر می بینیم، در گوشه ای از ذهن مان ذخیره کنیم و باری دیگر از منظر دیگری

بالخص فاعل

و کننده ی آن رفتار، بدان بنگریم!

این بار قطعا آنچه را که خواهید دید متفاوتراز نگاه اول تان خواهد دریافت

مثال های گفتنی بسیاری است که مجال بیان آنها در این یادداشت نیست، فقط کافی است برگ های

زندگی خانوادگی، اجتماعی، شغلی،و… خود را تورق کنید تا به مواردی این چنینی دست یابید!

تا به حال اندیشیده اید که چرا چنین می کنیم؟!

چرا پیشداوری های خودمان را درست می پنداربم و

مهر تائید همه جانبه بر آن می زنیم و آن را از هر اشتباهی مبرا می دانیم!

چرا سعی نمی کنیم پیش از بیان جمله ای، خوب جوانب آن را بسنجیم و پس از کسب اطمینان از

صحتش، آن را به زبان آوریم؟

از همه مهمتر آن که چرا از انتقاد ها و پیش داوری های نا به حق خود

عبرت نمی گیریم چندی نگذشته، به نحوی دیگر، مجددا آن ها را تکرار می کنیم؟ !

فکر نمی کنید بهتر است تکانی به خودمان بدهیم و در این دنیای رو به پیشرفتی که هر لحظه ی آن

نیازمند تطابق و سازگاری جدیدی است و لاجرم گریزی از آن نیست؛

حداقل کاری کنیم که کمتر مصائب اجتناب ناپذیر زندگی بر شانه های خود و

اطرافیانمان سنگینی نماید و

به قول قدیمی تر ها پشت مان را خمیده نکند

ܓ✿

مشارکت دوست 7

بد نیست یاد بگیریم قبل از هر گونه انتقاد و افاضه نظری ، صرف نظر از صحت و نادرستی آن،

به این مهم توجه کنیم که خود شخص ما در آن لحظه چه ذهنیتی داریم و از چه زاویه ای

در حال نگریستن بدان هستیم .


      ܓ✿